آیندۀ زندگی در کاندو در جهان پساکرونا

پاندمی کرونا نقش جالب‌توجهی در بازار ریل‌استیت تورنتو داشته است؛ از جمله رکورد قیمت‌های سر به فلک کشیده برای خانه‌های ویلایی و افزایش چشم‌گیرِ عرضۀ کاندو.

با این همه، ساخت‌و‌ساز ساختمان‌های جدید و پر ابهت ادامه دارد که به نوبۀ خود چشم‌انداز تورنتو را تغییر خواهد داد، همچنین کامیونیتی‌هایی که بسیار استادانه و با خلاقیت ساخته‌ شده‌اند سبب بازتعریفِ محیط پیرامون خود خواهند شد.

از جمله ساختمان‌های آینده‌نگرانه می‌توان به آسمان‌خراش 95 طبقه‌ایِ «Pinnacle International» اشاره کرد که بلندترین برج مسکونیِ تابه‌حال ساخته شده در تورنتو محسوب خواهد شد و پس از ساخت در تیتر اول خبرهای بین‌المللی قرار خواهد گرفت. این سازۀ رکوردشکن بخشی از پروژه‌ای  است که شامل چند برج در کنارۀ ساحل می‌شود و «Pinnacle One Yonge» نام گرفته است. این سازه فقط یکی از بسیار سازه‌های پر ابهتی است که یکی پس از دیگری در کنارۀ تورنتوی بزرگ جوانه خواهند زد.

در این زمینه اتفاق‌نظر وجود دارد که سرمایه‌گذاران و جویندگان مسکن با اشتیاق از این ساختمان‌های جدید استقبال خواهند کرد.

 بدون تردید کرونا بازار کاندو را در حال حاضر تحت‌تأثیر قرار داده است، اما نشانه‌ها حاکی از آن است که زندگی آپارتمانی در حالِ بازگشت به روال سابقِ خود است. در واقع، ممکن است زندگی آپارتمانیِ پساکرونا فقط تغییر خیلی جزئی داشته باشد که می‌تواند شامل همه چیز باشد از طراحی داخلی گرفته تا جمعیت‌شناسی.

 بحران کرونا سبب شد که طراحیِ برجِ پیناکل در آخرین لحظات دچار تغییر شود. سازندگان برج به سرعت تصمیم گرفتند که در برخی طرح‌های خود دربارۀ واحد‌های فروش نرفته تجدیدنظر کنند و آنها را با تحولات روز همگام کنند. انبوهی از واحد‌های بزرگتر در نتیجۀ این تغییرات ایجاد شد که شامل سه اتاق‌خواب و فضاهایی برای استراحت ساکنین بود. در تغییراتی که به تازگی در ساختمان «Prestige» در طرح پیناکل رخ داده، بازطراحی‌هایی شده که مبنی بر امکاناتی است برای بیشتر در خانه ماندنِ ساکنین.

به گفتۀ «Anson Kwok»، نایب‌رئیس بخش فروش و بازاریابیِ پیناکل:

ما تصمیم گرفتیم سرویس‌های حمام لاکچری‌تری داشته باشیم و واحد‌ها را به گونه‌ای بازطراحی کردیم که جای اتاق کوچک استراحت یا «den» را تغییر دهیم، این نوع اتاق قبلاً مرسوم بود که در مکانی کم‌نور واقع شود و بیشتر در جایگاه اتاق کار از آن استفاده می‌شد، اما ما آن را به مکانی منتقل کردیم که در معرض نور طبیعی خورشید باشد.

 حالا سرویس‌ها به پشت خانه نزدیک‌تر می‌شوند و از طرف دیگر اتاق دِن نزدیک پنجره‌ها قرار می‌گیرد. البته ما همیشه در پی نور طبیعیِ بیشتر بوده‌ایم و حالا بیش از پیش بر این نکته تمرکز می‌کنیم.

در سال گذشته برای ساکنان تورنتوی بزرگ این نیازِ آشکار وجود داشت که در پی فضای بیشتر باشند، از آشپزخانه‌های بزرگتر گرفته تا فضاهایی بیرونی بیشتر. در زمانه‌ای که همه چیز مینیمال شده و قیمت اجاره‌ها سر به فلک کشیده است، میکرو کاندوهایی که قبلاً محبوبیت داشتند اکنون جذابیت خود را از دست داده‌اند که البته جای تعجبی ندارد.  

قبل از کرونا زمانی که تعداد فزاینده‌ای از توسعه‌دهندگان مسکن به تجهیزات کوچکترِ سبک اروپایی خانه روی آوردند، پروژه پیناکل در پی تجهیزات آشپزخانۀ بزرگتر بود - نکته‌ای که الان بیشتر ملموس شده است.

کوک خاطرنشان می‌کند: «مردم الان ناچارند از آشپزخانۀ خود بیشتر استفاده کنند. سخت است که بخواهید تمام هفته صبحانه، نهار و شام سفارش دهید».

به باور او، پاندمی احتمالاً سبب دور شدن مردم از واحد‌های 400 فوت‌مربعی می‌شود، چه به عنوان منزل یا سرمایه.

«مردم دیگر دست ندارند در جایی مثل هتل زندگی کنند. اما از نگاه یک سرمایه‌گذار، شما مایلید مطلع باشید که آیا مستأجر شما از لحاظ مالی می‌تواند پرداخت‌ها را تاب بیاورد؟ پس از کرونا این مستأجرانِ کم توان بودند که ناچار به زندگی در واحدهای کوچک شدند».

کریستوفر بیبی، کارشناس ریل‌استیتِ «My Toronto Condo» تأیید می‌کند مشتریانی که قبلاً خواهان کاندو بودند حالا در پی فضاهای بزرگتری هستند: «امسال متوجه شدم که خانه‌های تک‌خوابه همراه با دِن در حال افزایش هستند». به گفتۀ او از جملۀ شروط حتمیِ اغلب مشتریان می‌توان به نور طبیعی، محیط بیرونی، فضای کاریِ به دردبخور و جای زیاد برای نگهداری وسایل اشاره کرد.  

او اضافه می‌کند: «فضای خانه و کار به کلی تغییر کرده است ... مجریان مسکن ناچارند از ساختمان‌ خود بازدید کنند تا بدانند که به ویژه از لحاظ داخلی روند ساخت چگونه پیش می‌رود و چگونه مشتریان در این خانه‌ها احساس راحتی خواهند کرد. بدین معنی که تمرکز بر طراحی نقشۀ واحد‌ها بیشتر شده تا اطمینان حاصل شود که نقشه‌ها کاربردی هستند، هیچ فضای پرتی ندارند و از فضای داخلیِ خانه بیشترین استفاده را می‌کنند».

به گفتۀ‌ نعما بلاندر، آرشیتکت و طراح شهری در «Toronto’s Smart Density»، ما باید کاندوهای آینده را تجدیدنظر کنیم و آنها را در جایگاه فضایی تصور کنیم که بتوانند یک خانوادۀ در حال رشد را در خود جای بدهند و به مکانی فراگیر تبدیل شوند.

 بلاندر اضافه می‌کند: «فکر می‌کنم کرونا واقعاً فرصتی را پدید آورد تا در مورد واحد‌هایی که در بازار داریم، تجدیدنظر کنیم. هنوز زود است که بگوییم فرهنگ کار در خانه، ماندنی خواهد شد، اما اکنون تعدادی کمی کاندو هستند که پاسخگوی خانواده‌ها باشند و شرایط باید تغییر کند. برای برخی مردم حیاط پشتی دست‌نیافتنی و مبالغه‌آمیز شده است».

پاندمی همچنین سبب درخواست جمعی برای فضای عمومی و کامیونیتی شده است، چیزی که زندگی آپارتمانی آن را تسهیل کرده است، به ویژه در کامیونیتی‌های پویا و استادانه مانند «Pinnacle One Yonge» که به آن اشاره شد؛ دوستی‌های خانوادگی در این نوع پروژه‌ها اهمیت بسیاری دارد. در این نوع پروژه‌ها پودیوم‌هایی هست که از طریق تالارهای شیشه‌ای به هم متصل شده‌اند همراه با مسیر‌های عریض برای راه رفتن که شامل فضایی برای گردهمایی، فروش و کار می‌شود و از یک کامیونیتی متمرکز و گسترده بهره می‌برد.

بلاندر اظهار می‌کند: «به تازگی کامیونیتی‌هایی با طراحی‌های استادانه موضوع روز شده‌اند. ارزش زیادی در این نوع از توسعه وجود دارد، شما در واقع از یک آرامش عمومی و با کیفیت برخوردار می‌شوید که شامل امکانات تفریحی و یک همسایگی غنی می‌شود. زمانی که توسعه‌دهندگان به نیازهای ویژۀ جانبی ساختمان و امکانات عمومی بپردازند در واقع یک ناحیۀ وسیع‌تر را ارتقا داده‌اند».

 SkyTower (Pinnacle International)

برای مثال، پروژۀ پیناکل در حکم احیای کامیونیتی کنار ساحل و محیط پیرامون آن خواهد بود.

اما از همۀ رویه‌ها یا تِرِند‌های کاندو که تاکنون به دقت بررسی شده‌اند و از ابتدای شروع کرونا در حال ظهور بوده‌اند، باید به تقاضای روزافزون برای کاندوها در حومه و شهرهای کوچکِ پیرامونِ تورنتو اشاره کرد که چشم‌گیرترین تغییر را در بازار کاندوی تورنتوی بزرگ ایجاد کرده است و یک ترند جغرافیایی محسوب می‌شود.

به گفتۀ پلی لیرمن، مدیر پژوهش بازار در «Urbanation»:

«این اولین سالی است که ما شاهد بوده‌ایم که منطقۀ 905 فروش بیشتری از تورنتو داشته است که رویه‌ای غیرمرسوم است. زندگی آپارتمانی همچنان در شهرهای کوچکتر و حومۀ تورنتو محبوب است، مثلاً مراکز شهری در « Mississauga » ، « North Oakville » و «Hamilton».

لیرمن باور دارد که بخش بزرگی از این ترندِ زندگی آپارتمانی در تورنتو، از لحاظ مالی قابل برآورده شدن است، ساکنین تورنتوی بزرگ حالا در حال ارزیابی این هستند که کجا باید زندگی کنند و واقعاً چه انتخاب‌هایی را می‌توانند از لحاظ مالی تأمین کنند و بخرند. کسانی که به هر دلیل در پی مکانی کوچکتر هستند و سرمایه‌گذاران بومی که در همسایگی زندگی می‌کنند و واحد‌ها را با قیمت‌های نزدیک می‌خرند نیز نقشی قابل‌توجه دارند:

«البته در مورد شهر تورنتو هنوز کار تمام نشده است. زیرا ما محصول زیادی تحویل داده‌ایم و در حال تحویل دادنیم که تا حدود یک سال و نیم آینده رفته رفته کمتر می‌شود. برخی رانندگان ناچار خواهند شد که محصولات را به شهر و کاندوهای آن بازگردانند. در عین حال، به مرحلۀ واکسیناسیون خواهیم رسید که نویدبخش بازگشت روند گسترده‌تر مهاجرت و دانشجویان خارجی است».

مهم است که به یاد داشته باشیم که همۀ آنچه سبب مشهور شدن تورنتو شده است رفته رفته احیا خواهد شد، از جمله رستوران‌های کلاس جهانی، هنرهای پر رونق، فرهنگ و رویدادهای فراموش ناشدنی.

کریستوفر بیبی خاطرنشان می‌کند: «مردم زیادی هستند که عاشق شلوغی، فضاهای شهری و فضای زندگی آپارتمانی هستند. هنوز کسانی هستند که دوست دارند در کاندو زندگی کنند. جدای از بحث پاندمی، هنوز زندگی در کاندوهای داون‌تاون کشش خودش را دارد، هم راحت هستند و هم تأمین مالی آنها ساده‌تر است».

ما انتظار داریم که بازار در بهار 2021 این نکته را ثابت کند.

این مطلب توسط گروه مترجمانِ وب‌سایت آینده تهیه شده است؛ بازنشر آن بدون ذکر منبع مجاز نیست و پیگرد حقوقی خواهد داشت.

برای اطلاع از تازه ترین اخبار کانادا به کانال تلگرامیِ آینده بپیوندید: https://t.me/AyandehCanada