دوران گاز طبیعی ارزان با افزایش 1000 درصدی قیمت آن به پایان می رسد

افزایش قیمت گاز طبیعی به معنای پر هزینه‌تر شدن تولید برق یا تولید مواد پتروشیمیایی است. امری که چهار گوشه اقتصاد جهانی را به لرزه درآورده و موجب ترس از تورم می‌شود. برای مصرف کنندگان خانگی این به معنای قبوض ماهیانه سنگین تر انرژی و گاز خواهد بود و روشن کردن ماشین لباسشویی، گرفتن دوش آب گرم و پختن غذا گرانتر در خواهد آمد

دوران گاز طبیعی ارزان با افزایش 1000 درصدی قیمت آن به پایان می رسد

پروژه Gorgon تحت مدیریت شرکت شورون، واقع در سواحل شمال غربی استرالیای غربی، یکی از بزرگترین پروژه های گاز طبیعی در جهان ویکی از بزرگترین پروژه ها در تاریخ استرالیا است(مارس 2016)

دوران گاز طبیعی ارزان قیمت پایان یافته است و جای خود را به عصری می‌دهد که درآن قیمت انرژی بسیار بیشتر خواهد بود و سبب بروز موجی در اقتصاد جهانی خواهد شد.

در دهه گذشته عرضه گاز طبیعی از امریکا تا استرالیا رواج فراوانی یافت و برای تولید برق و گرم کردن منازل عمدتا از گاز طبیعی به دلیل فراوانی و قیمت ارزان آن استفاده می‌شد. اما از امسال به دلیل پیشی گرفتن شدید تقاضا از عرضه، این روند با وقفه روبرو شده است. در طی هفته های اخیر قیمت گاز در اروپا به رکورد جدید ی رسیده است. همزمان تحویل سوخت مایع به آسیا نیز تقریبا در بالاترین حد خود در این شرایط و در این وقت از سال است. 

بدلیل عدم وجود گزینه‌های دیگر، جهان بیش از پیش به سوزاندن گاز طبیعی به عنوان جایگزینی پاک تر بجای زغال سنگ روی آورده است تا در کوتاه مدت به اهداف سبز تعیین شده برای جلوگیری از بدتر شدن شرایط آب و هوایی کره زمین دست یابد. در همین راستا و با توجه به درخواست دولتها ونهادهایی که نگران شرایط آب و هوایی هستند، تولید کنندگان گاز مایع سرمایه گذاری خود را برای تولید و عرضه منابع جدید گاز جدید محدود می‌کنند. بنابراین واضح است که قیمت انرژی گران باقی خواهد ماند.

برای دهه‌های بعدی، گاز نقش سوخت دوره انتقال به انرژی های پاک تر را ایفا خواهد کرد، چرا که اقتصادهای اصلی جهان متعهد به رسیدن به اهداف انتشار کربن شده اند. به احتمال قوی در میان مدت قیمت گاز بالا خواهد ماند و در بلند مدت باز هم بیشتر افزایش خواهد یافت.

بر طبق نظر آژانس بین المللی انرژی پیش بینی می‌شود که تا سال 2024، تقاضای گاز مایع طبیعی نسبت به دوره کرونا، 7% افزایش یابد. بر طبق تحلیل مشاوران مک کنزی انتظار می‌رود تا سال  2035، تقاضای مصرف گاز مایع طبیعی سالی 3.4% درصد افزایش یابد و مصرف آن از سایر سوخت‌های فسیلی به شدت پیشی گیرد. 

افزایش قیمت گاز طبیعی به معنای پر هزینه‌تر شدن تولید برق یا تولید مواد پتروشیمیایی است. امری که چهار گوشه اقتصاد جهانی را به لرزه درآورده و موجب ترس از تورم می‌شود. برای مصرف کنندگان خانگی این به معنای قبوض ماهیانه سنگین ترانرژی و گاز خواهد بود و روشن کردن ماشین لباسشویی، گرفتن دوش آب گرم و پختن غذا گرانتر در خواهد آمد.

برای ملل فقیرتری مثل پاکستان و بنگلادش که سیاست کلی مصرف انرژی را با فرض پایین آمدن قیمت برای بازه زمانی بیشتری بازبینی و برنامه ریزی کرده اند افزایش قیمت گاز خبر بدی است.

نرخ گاز طبیعی در اروپا بیش از 1000% از پایین ترین قیمت خود در ماه می May 2020 که به دلیل پاندمی اتفاق افتاد، افزایش یافته است. همزمان قیمت آن در آسیا هم در سال گذشته 6 برابر شده است. حتی در امریکا نیز پس از انقلاب نفت شِیل (shale revolution) که تولید سوخت را به مقدار قابل توجهی افزایش داد، قیمت گاز به بالاترین میزان یک دهه خود در این وقت از سال رسیده است.

عوامل متعددی در افزایش قیمت گاز نقش داشته‌اند. عواملی مانند اختلال در عرضه، رونق اقتصاد جهانی و توقف ساخت کارخانجات جدید صادرات گاز( LNG)، اما اکنون توافق نظر فزاینده‌ای بین کارشناسان وجود دارد که جهان امروز ما با یک تغییر ساختاری ناشی از انتقال انرژی مواجه است.

در دهه گذشته آژانس بین المللی انرژی (IEA) اعلام کرده بود  که جهان ممکن است وارد “عصر طلایی” تقاضا برای گاز طبیعی شود و دلیل آن را گسترش تاریخی عرضه گاز ارزان قیمت دانسته بود. در حقیقت بین سال‌های 2009 و 2020 که شرکت‌های تولید آب و برق و صنایع از افزایش تولید گاز منتفع می‌شدند، مصرف گاز طبیعی در جهان 30% اضافه شد.

کشورها مصرف گاز طبیعی را به عنوان راهی برای کاهش سریع ردپای کربن (carbon footprint) خود و کاهش گازهای گلخانه ای ترویج و از آن حمایت کردند. این تقدام مزایای زیادی دارد، جایگزینی  سوخت های قبلی با گاز طبیعی نسبتا به سرعت و با سرمایه گذاری محدود قابل انجام است. گاز طبیعی پاکترین سوخت فسیلی است و در مقایسه با زغال سنگ 50% کمتر CO2 تولید می‌کند. بخصوص که  گزینه‌های دیگرغیر فسیلی مانند انرژی بادی و خورشیدی هنوز در مراحل اولیه کار هستند.

نشانی از کاهش تقاضا دیده نمی‌شود

شرکت های تامین خدمات شهری و خانگی در اروپا در حال جایگزینی سوخت های کربنی با گاز طبیعی هستند. این جایگزینی بعلت قیمت بالای سوخت های کربنی انجام می گیرد. دولت ‌های آسیای جنوبی و جنوب‌شرقی در حال برنامه‌ریزی برای ساخت ده‌ها نیروگاه‌ گازی هستند تا نیاز آنها به الکتریسیته برطرف شود. چین نیز در پی آن است که برای ایجاد تعادل در نحوه مصرف خود، بیشتر از هر زمان دیگری به گاز طبیعی اتکا کند. چون مصرف زغال سنگ آن می رود که به نهایت حد ممکن خود برسد. همه این ها به این معنی است که نشانی از کاهش تقاضا دیده نمی شود.

تقاضا هیچ نشانه ای از کاهش سرعت را نشان نمی دهد. عکس توسط رویترز/ نیگل رودسیس

قیمت گاز مایع ممکن است در دهه بعد بالاتر هم برود، اما آنقدر بالا نخواهد رفت که باعث شود تقاضا به مقدار قابل توجهی کاهش یابد. گاوین تامپسون معاون اجرایی آسیا-پاسیفیک شرکت وود مکنزی می گوید: “در اقتصادهای نوظهور با اعمال سیاست‌های حمایتی، شاهد کم شدن تقاضا نخواهیم بود.”

معمولا افزایش تقاضا سبب تشویق سرمایه گذاران برای احداث تاسیسات و پایانه های جدید برای صادرات می شود. اما در مورد گاز این اتفاق نیفتاده و دلیل اصلی درمساله افزایش قیمت گاز، فقدان سرمایه گذاری های جدید برای افزایش عرضه است. افزایش احساسات ضد گاز و بررسی های دقیق و موشکافانه درباره انتشار متان آلوده سبب توقف پروژه ها شده و شرکت های انرژی را مجبور به تجدید نظر در برنامه‌های خود کرده است. حتی آژانس بین المللی انرژِی (IEA) که گاز طبیعی را به منزله پلی به سوی آینده‌ای با کربن کمتر اعلام کرده بود، در ابتدای امسال با گفتن اینکه: “اگر قرار است جهان تا سال 2050 انتشار کربن را به صفر برساند، لازم است سرمایه گذاری در میادین بالادستی جدید متوقف شود”، این مساله مهم را در مرکز توجه همه قرار داد.

به گفته تامسون بدون سرمایه‌گذاری های جدید، در سال 2035 مصرف گاز مایع طبیعی(LNG) در آسیا به مقدار 160 میلیون تن از عرضه پیشی خواهدگرفت. قاره آسیا موتور اصلی رشد تقاضای گاز برای آینده است. برای نمونه، آسیا فقط در سال گذشته 250 میلیون تن گاز وارد کرده است.

در گوشه و کنار جهان هم علاِئمی از عقب ماندن عرضه از تقاضا دیده می شوند: به جز یک طرح توسعه عظیم صادراتی در قطر، از ابتدای 2020 هیچ پروژه‌ ای برای تاسیس یک مجتمع صادرات گاز طبیعی (LNG) شروع نشده است. مصرف کنندگان به دلیل عدم اطمینان از فعالیت‌هایی که تحت رهبری دولت ها برای کاهش انتشار کربن انجام می گیرد، تمایل کمی برای مشارکت در پروژه‌های بالادستی یا امضای قراردادهای بلند مدت نشان داده‌اند. تولید کنندگان نفت شِیل در امریکا نیز به سرعت به تقاضای تولید اضافی پاسخ نداده اند، زیرا تحت فشار سرمایه گذاران هستند تا هزینه‌ها را کاهش داده و هزینه جدیدی متقابل نشوند، ضمن آنکه پروژه‌های کلیدی آنها برای احداث خطوط لوله نیز به سختی پیشرفت می‌کنند.

مارک گیتوی، معاون مدیریت اجرایی شرکت روسی نواتک (Novatek PJSC) که صادر کننده گاز طبیعی است هشدار می‌دهد که جنبش سبزبرای کاهش آلاینده‌ها، می‌تواند در تحویل انرژی کافی و مقرون ‌به صرفه به مصرف‌کنندگان اختلالی جدی ایجاد کند. 

او می‌گوید که عدم سرمایه گذاری در پروژه‌های گاز طبیعی برای آینده، ما را به سمت انتقال انرژی به انواع پاک تر آن هدایت نمی‌برد، بلکه در عوض ما را در مسیری قرار می دهد که سرانجام آن بحران ناگزیر انرژی است.


مطالب مرتبط : 
1. حرکت پر قدرت بازار کار امریکا به سوی افزایش دستمزد و کاهش نرخ بیکاری
2.خطرات جهانی افزایش تورم در ایالات متحده آمریکا
3.روایت اقتصاددانان کانادایی از فرصت های شغلی جدید در سال 2021


این مطلب ترجمه ای است آزاد از مطلب منتشر شده در تاریخ Aug 11, 2021 در منبع زیر که توسط گروه مترجمانِ وب‌ سایت آینده تهیه شده و صرفا جهت آشنایی با نظرات مختلف منتشر می گردد؛ بازنشر آن بدون ذکر منبع مجاز نیست و پیگرد حقوقی خواهد داشت.

برای اطلاع از تازه ترین اخبار کانادا به کانال تلگرامیِ آینده بپیوندید:           https://t.me/AyandehCanada

***به نقل از: financialpost.com

مطلب قبل

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *