یافتن امید به هنگامِ مصیبت
تقریبا بلافاصله بعد از هر اتفاق مصیبت‌بار و تراژیکی که در زندگی بشر روی می دهد، شاهد لحظاتی معجزه‌آسا از مهربانی، شفقت و همدلی در بین انسانها هستیم و می‌بینیم که چطور این روح پرشکوه نوع بشر بر سختی‌ها و مشکلات فائق می‌شود. در یک لحظه جهان با هم متحد می‌شود و با دستانی مهربان و سخاوتمند به کمک آسیب‌دیدگان می‌آید
یک چیز همیشه مرا تحت تاثیر قرار می دهد و آن این است که هر زمان و هر کجا که بشر با یک مصیبت و فاجعه روبرو شده همراه با آن مصیبت، باور و اعتقاد نیرومندی همیشه حی و حاضر و همراه انسان بوده است. فکر می‌کنم آن را باور را بتوان در یک عبارت ساده خلاصه کرد: «امید جاودانه است.»
بگذارید بگویم که منظورم دقیقا چیست؟ تقریبا بلافاصله بعد از هر اتفاق مصیبت‌بار و تراژیکی که در زندگی بشر روی می دهد، شاهد لحظاتی معجزه‌آسا از مهربانی، شفقت و همدلی در بین انسانها هستیم و می‌بینیم که چطور این روح پرشکوه نوع بشر بر سختی‌ها و مشکلات فائق می‌شود. در یک لحظه جهان با هم متحد می‌شود و با دستانی مهربان و سخاوتمند به کمک آسیب‌دیدگان می‌آید.
مردم از سراسر دنیا وقتی فاجعه ای را می‌بینند با ابراز همدردی و مهربانی نسبت به آن واکنش نشان می‌دهند. ما حتی می‌بینیم و می‌شنویم که افرادی از نقاط مختلف دنیا چمدان‌هایشان را بسته و داوطلبانه برای کمک به مناطق مصیبت‌زده می‌شتابند. مهربانی و عطوفتِ خارق‌العاده‌ای بلافاصله پس از شرایط فاجعه‌بار جوشش می‌گیرد.
درست در چنین مواقعی است که استقامت و قدرت روح انسان در مواجهه با وقایع مصیبت‌بار به شکلی ژرف خود را نمایان می سازد. وقتی داستانِ تلاش انسانها برای غلبه بر شرایط تراژیک را می‌شنوم، که داستان‌هایی شگفت‌انگیز از اراده برای زنده‌ماندن و اراده برای کمک به دیگران هستند، متحیر می‌شوم. داستانِ کسانی که با مرگ روبرو شده‌اند و نه تنها بر آن غلبه کرده‌اند بلکه جانِ دیگران را هم نجات داده‌اند؛ دیدنِ این تصاویر باعث می‌شود اشک در چشمان‌تان جمع شود. هنگامی که با شرایطِ به ظاهر سخت و نابهنجار روبرو می‌شویم قدرتِ روح انسان را می‌بینیم.
و امید، آن شعله‌ی جاودان و ابدی‌ست که به خاموشی نمی‌گراید. ما بارها به هنگامِ مصیبت و فاجعه می‌بینیم که چطور امید متولد می‌شود و نیرو می‌گیرد. بدونِ شرایطی اسفناک، آیا نیازی به امید خواهد بود؟ من باور دارم یکی از معجزاتی که خواهیم دید این است که همه‌ی ملت‌ها برای کمک به افراد مصیبت‌زده و غلبه بر شرایط ناهنجار جمع و متحد می‌شوند. با توجه به جنگ‌ها و درگیری‌هایی که اکنون در سراسر دنیا در جریان است، امید، تنها شمعی‌ست که به روشنی شعله می‌کشد: افراد با هر پیشینه، و از هر نژاد، ملیت و مذهب با هدفی مشترک متحد می‌شوند تا برای بقایشان بجنگند و پیروز شوند؛ و این تماما از شرایط دهشتناک و مصیبت‌بار ناشی می‌شود.
با وجودِ فجایعی که رخ می‌دهد ما بعنوان انسان تحت تاثیر مهربانی و شفقتی قرار می‌گیریم که از دلِ این شرایط بیرون می‌آید و نوعِ بشر را به هم پیوند می‌دهد، استواری و قدرتِ روح بشر را به نمایش می‌گذارد و نویدِ اتفاقاتِ بهتر را می‌دهد. اگرچه ما هرگز از مشاهده‌ی چنین وقایع دهشتناکی خوشحال نمی‌شویم، اما می‌توانیم از آنها باخبر شده و حتی در دلِ فاجعه، فرصتی برای یک اقدامِ خیرخواهانه در جهان داشته باشیم.
بله، امید جاودانه است و اراده‌ای که از روح نوع انسان برمی‌خیزد به معجزه می‌ماند.
مطالب مرتبط :
آیا وقتی با مشکلی مواجه می شوید می روید که آن را حل کنید؟ یا فقط نگران می شوید؟
ما انسانها مسائل مان را با پیچیده تر کردن آنها حل می کنیم، حتی وقتی اینکار به ضرر خودمان باشد
این مطلب برداشت و ترجمه ای است آزاد از مطلبی که جیم ران در تاریخ May 1, 2016 در منبع زیر نوشته و منتشر شده است. این مطلب توسط گروه مترجمانِ وب سایت آینده تهیه شده و صرفا جهت آشنایی با نظرات مختلف منتشر می گردد؛ بازنشر آن بدون ذکر منبع مجاز نیست و پیگرد حقوقی خواهد داشت..
برای اطلاع از تازه ترین اخبار کانادا به کانال تلگرامیِ آینده بپیوندید: https://t.me/AyandehCanada
***به نقل از: success.com
مطلب قبل