چرا افراد کم تجربه و بدون سابقه کار نمی توانند شغل های اولیه و سطوح پایین را بدست بیاورند؟
این روز ها اگر با هر فرد تازه فارغ التحصیل شده و یا هر کس دیگری که در سال های اخیر دنبال کار گشته است صحبت کنید، به شما درباره اتفاق جدید و هشداردهنده ای که برای مشاغل اولیه و سطوح پایین (entry-level jobs) افتاده است خواهد گفت؛ این شغلها ناپدید شده و از بین رفته اند
این روز ها اگر با هر فرد تازه فارغ التحصیل شده و یا هر کس دیگری که در سال های اخیر دنبال کار گشته است صحبت کنید، به شما درباره اتفاق جدید و هشداردهنده ای که برای مشاغل اولیه و سطوح پایین (1) افتاده است خواهد گفت؛ این شغلها ناپدید شده و از بین رفته اند.
یک بررسی جدید از نزدیک به 4 میلیون شغل که از سال 2017 در LinkedIn منتشر شده است نشان می دهد که 35% درصد از آگهی های شغل های سطوح پایین، سابقه‌کار چندین ساله ی مربوط به موضوع آگهی را می خواستند. این درخواست حتی در بعضی از صنایع خاص پررنگ تر بود. برای مثال، بیش از 60% درصد از فهرستهای مربوط به شغل های اولیه و سطوح پایین (entry-level jobs) در حوزه نرم افزار و فناوری اطلاعات، سابقه ی کار 3 سال یا بالاتر را طلب می کردند. به طور خلاصه، به نظر می رسد برخلاف گذشته، شغل های سطوح پایین دیگر قرار نیست مخصوص افرادی باشند که می خواهند تازه وارد فضای کار بشوند.
آلن سیلز (2)، دانشیار رشته ی اقتصاد دانشگاه آبرن(3) امریکا می گوید؛ «اگرچه بدست آوردن اولین شغل سخت تر از بقیه است، در عین حال مهم تر از بقیه هم هست. اولین کاری که پیدا می کنید فقط پله اول نردبان شغل های بعدی نیست، بلکه معمولا اولین کاری یک فرد پیدا می کند مسیر بعدی زندگی کاری او را تعیین می کند و به همین خاطر اهمیت دارد.
مهمترین دوره زمانی زندگی کاری شما سه سال اول است. ویژگیهای اولین کارفرمای شما واقعا مهم است. بنابر این و با توجه به این اهمیت، چگونه و از چه مسیری قصد دارید اولین شغل خود را بدست بیاورید؟»
پاسخ صریح این سوال این است که این روزها فقط انگیزه یا مدرک دانشگاهی برای ورود به دنیای کار و اشتغال کافی نیست، بلکه چیزهای بیشتری مورد نیاز است. این نیاز ها میتوانند یا دوره های کارآموزی باشند و یا آشنایان و ارتباطاتی که شما را از راهروهای پیچیده ی استخدام، بدون خطر حذف شدن توسط الگوریتم های گزینش عبور دهد. ولی همه افراد به این مزایا دسترسی ندارند و نتیجه این می شود که بیشتر متقاضیان می گویند که تلاش هایشان برای پیدا کردن کار عقیم می ماند و کنار گذاشته می شوند.
ظهور دوره های کارآموزی
به گفته ی آلن سیلز، وقتی بازار کارآموزی پر رونق و رو به رشد باشد معنی آن این است که بسیاری از افراد جوان رزومه ی خود را حتی قبل از اتمام دانشگاه تکمیل می کنند. سیلز اشاره می کند که بسیاری از دانشجویان اولین دوره های کارآموزی خود را همان سال اول دانشگاه سپری و تمام می کنند.
او می گوید: «دوره های کارآموزی امروزه در واقع دارند نقشی را بازی می کنند که قبلا شغل های سطوح پایین (entry-level jobs) بازی می کردند. بسیاری از دانشجویان، دوره های کارآموزی را در دانشگاه سپری می کنند یا می خواهند سپری کنند و منتظر نمی شوند که آن را بعد از پایان تحصیلات بگذرانند. و علاوه بر آن، این روزها حتی دیگر به سپری کردن فقط یک دوره کارآموزی اکتفا نمی شود بلکه گذراندن دوره های کارآموزی متعدد و بیشتر به نحوی فزاینده در حال متداول شدن است.»
امروزه دوره های کارآموزی معادل مشاغل اولیه شمرده می شوند- آلن سیلز
سیلز می گوید که این امر، بازار شغل های اولیه و سطوح پایین (entry-level jobs) را از چند جنبه تحت تاثیر قرار می دهد. نخست اینکه، شرکتها می توانند با بکار گرفتن کارآموزها به جای کارکنان تازه کار، در هزینه ها صرفه جویی کنند. هرچه شرکتی کارآموزهای بیشتری داشته باشد، احتمال وجود شغل های سطوح پایین (entry-level jobs) در آن برای تازه کارها کمتر می شود.
دوم، از آنجایی که پیداکردن متقاضیانی که یک یا تعداد بیشتری گواهی کارآموزی در رزومه شان داشته باشند برای شرکت ها سخت نیست، افرادی که تجربه ی دوره کارآموزی ندارند کنار گذاشته می شوند. این اتفاق ممکن است برای دانشجویانی بیفتد که نتوانسته اند از عهده اتمام یک دوره ی کارآموزی مجانی یا با هزینه کم در دوران تحصیل بر آیند و یا آنهایی که اصلا در هیچ دوره کار آموزی پذیرفته نشده اند.
سیلز می گوید: «در برخی موارد، شما باید سابقه یک دوره کارآموزی را داشته باشید تا بتوانید در دوره دیگری شرکت کنید. علاوه بر آن، اگر شما جزو اقلیتهای قومی باشید، شرکت در دوره های کارآموزی سخت است.» یک مطالعه در فوریه ی 2020 که او نویسنده ی مشترک آن بود نشان داد که کارفرمایان با احتمال کمتری به درخواست های کارآموزی افرادی که اسمشان شبیه سیاه پوستان است، پاسخ می دهند و احتمال اینکه افرادی را استخدام کنند که سابقه دوره کارآموزی دارند، بیشتر است.
این واقعیت را هم در نظر بگیرید که اکثر قریب به اتفاق فرصت های کارآموزی از نظر جغرافیایی در نزدیکی شهرهای بزرگ واقع شده اند. این بدین معنی است که افرادی که آنجا زندگی نمی کنند یا نمی توانند به آنجا نقل مکان کنند، از شانس بد کنار گذاشته می شوند.
سیلز می گوید: «در ایالات متحده، این یک معضل است که دوره های کارآموزی در شهرهای ساحلی برگزار می شوند. این مناطق جزو گرانترین مناطق کشور برای زندگی کردن هستند. اگر شما در حال تحصیل در دانشگاهی هستید که در حوالی آن دانشگاه، دوره ی کارآموزی وجود ندارد، شما نه تنها امکان سپری کردن این دوره را ضمن تحصیل ندارید، بلکه باید راهی پیدا کنید تا هزینه های سفر تابستانی به یکی از مناطق دیگر را که دارای دوره ی کارآموزی هستند تامین کنید. اگر شما دانش کافی درباره ی اینکه این سیستم چگونه کار می کند و یا اینکه چگونه باید به یکی از این سطوح و مکان های عالی دسترسی پیدا کرد را نداشته باشید، باز هم کنار گذاشته می شوید.»
اتوماسیون کارها
تنها دوره های کارآموزی نیستند که جایگزین شغل های سطح پایین (entry-level jobs) شده اند. از آنجایی که ابزارها و تکنولوژی هایی بوجود آمده اند که همان کارها را بصورت اتوماتیک و بدون دریافت دستمزد انجام بدهند، بسیاری از این شغل های اولیه و سطوح پایین، در دهه های اخیر توسط تکنولوژی به کلی محو شده اند.
اسکات دتمن، مدیر عامل شرکت آوانیکا که شرکتی آمریکایی برای ارائه خدمات انطباق تحصیلی – شغلی برای فارغ التحصیلان است، می گوید:« بسیاری از شغل هایی که 30 سال پیش به عنوان شغل های اولیه و سطوح پایین (entry-level jobs) طبقه بندی می شدند، امروزه به دلیل ماشینی شدن از بین رفته اند. کارهایی مثل تحقیق درباره محصولات، برنامه ریزی یا سفارش دادن ابزارهای اداری نمونه هایی از این نوع کارها هستند. برای مثال تهیه و ارائه گزارشها به مدیران و یا در جلسات را در نظر بگیرید که قبلا یک تیم کامل آنرا انجام می داد. امروزه، ما برای این کار Microsoft PowerPoint را داریم.» کاری که زمانی توسط گروهی از کارکنان تازه کار انجام می شد، اکنون توسط یک نفر و در مدت کوتاهی از زمان قابل انجام است. وی در ادامه می گوید: «این یک بهینه سازی بسیار بزرگ است. ما می توانیم کار بیشتری را با منابع و مصارف کمتری انجام بدهیم. اما واقعیت این است که این کار، بسیاری از نقش هایی را که ذاتا اجرایی بودند، از بین برده است.»
بنابراین، چیزی که از شغلهای سطح پایین (entry-level jobs) باقی مانده است، معمولا شغل هایی هستند که نیاز به ارتباطات بین فردی دارند، مسئولیت های سطح بالاتری دارند و یا نقش هایی هستند که به طور مستقیم با مصرف کننده رودرو قرار می گیرند، که تازه در این کارها هم بسیاری از شرکتها تمایلی به اعتماد به فارغ التحصیلان تازه کار برای این کارها ندارند.
موقعیت های شغلی که امروزه بیشتر وجود دارند، مواردی مانند خدمت رسانی به مشتری، مدیریت مطالبات، مدیریت پروژه و اینطور مسائل هستند. و البته باید دانست که داشتن سطح متفاوت و بالایی از طاقت و تحمل در این گونه کار ها لازم است و موفق بودن در آنها مقداری هم دانش صنعت مربوطه را می طلبد. کارفرمایان هم بطور فزایندهای در مورد استخدام افراد، بلافاصله پس از اتمام دانشگاه ترسو و محتاط شده اند. من با برخی مدیران اجرایی حرف می زنم که می گویند “ما با استخدام افراد برای شغل های سطح پایین مشکلی نداریم…اگر دو سال سابقه ی کار داشته باشند”.»
علاوه بر این ها، فرایند درخواست شغل و سیستم استخدام ماشینی و خودکار شده است که فقط شرایط را برای متقاضیان مشاغل اولیه و سطوح پایین سخت تر می کند. چون ممکن است برای نقش مربوطه کاملا شایسته باشند ولی کلمات کلیدی که کامپیوتر آنها را جستجو و تشخیص می دهد در رزومه شان نداشته باشند.
دتمن می گوید: «مشکلات عمده ای در روندهای استخدامی وجود دارد. ما این روند را ایجاد کرده ایم تا متقاضیان شغل، دکمه ی “درخواست آسان” را بزنند و در طول یک ساعت برای 200 شغل درخواست بدهند. این موضوع تیم های گزینش افراد لایق را، با مشکل تعداد زیاد متقاضی روبرو کرده است که برای گزینش متقاضیان، اساسا مجبورند به الگوریتم ها تکیه کنند. به همین خاطر، آنها اقدام به جستجوی کلمات و جملات کلیدی، مهارتهای کلیدی و شناسه-های کلیدی می کنند.»
در برخی موارد، شما باید گواهی یک دوره کارآموزی را داشته باشید تا بتوانید در دوره ی دیگری شرکت کنید- آلن سیلز
نکته فوق در همان ابتدا، افرادی را که سابقه ی دوره های کارآموزی کمتری دارند و یا هیچ سابقه ی کارآموزی ندارند، یا مدرکی در رشته ای کمتر مربوط و یا از مدرسه ای کم اعتبار دریافت کرده اند، در شرایط ضعیف تری برای پذیرش در دوره قرار می دهد. علاوه بر آن، شانس بسیار کمی وجود دارد که رزومه یک فارغ التحصیل معمولی دانشگاه، تمام مهارتها و تجربه ی ضروری برای یک شغل را در خود داشته باشد.
دتمن می گوید: «کارفرمایان از میزان استعداد افرادی که برای شغلهای سطح پایین (entry-level jobs) دریافت می کنند راضی نیستند. بنابراین، به جای انجام اقدامات اصلاحی در فرایند گزینش کارمند، الزامات مربوط به تجربیات قبلی را افزایش داده اند. در پنج سال اخیر، ما افزایش 20 درصدی در تعداد مهارتهای لازم برای فهرست های مشاغل را شاهد بوده ایم.»
سیستم معیوب
تمام این موارد به شرایط فوق العاده سخت بازار شغل های اولیه و سطوح پایین می افزاید. امکان گرفتن یک شغل در زمینه ای که مطلوب متقاضی کار است، و بلافاصله پس از اتمام دانشگاه، می تواند مسیر شغلی او را به شکلی شدید و به مدت زیادی تحت تاثیر قرار دهد، کمتر شده است.
دتمن می گوید: «اطلاعات و آمارها این موضوع را تصدیق می کنند. 43% درصد از فارغ التحصیلان دانشگاهی، در اولین شغل پس از فراغت از تحصیل، شغلی در سطح دانشگاه و تحصیلاتشان بدست نمی آورند. همان مطالعه اشاره می کند که حدود دو سوم از این افراد در پنج سال بعدی بیکار هستند.»
دتمن می افزاید که فاصله ی بین دستمزد افرادی که مشغول به کاری در سطح تحصیلات دانشگاهی خود هستند و افرادی که در مسئولیتی مشغول به کار هستند که هیچ استفاده ای از مدرکشان نمی کنند، حدود 22% درصد است. او می گوید: « این یعنی اینکه میزان درآمد از دسترفته ی افراد در دهه اول اشتغال، براحتی بیش از صد هزار دلار می باشد.»
چنین وضعیتی به دلیل اینکه افرادی را که دوره کارآموزی را به هر دلیلی سپری نکرده اند به طور نامتناسبی تحت تاثیر قرار می دهد و موجب دائمی شدن بی عدالتی اقتصادی می شود. نکته جالب این است که این موضوع، از قضا می تواند افرادی را که مجبور بوده اند برای تامین هزینه های زندگی در دوران تحصیل مشغول یک شغل با دستمزد کم یا یک شغل خدماتی بشوند، از رسیدن به جایگاهی مربوط به رشته ی تحصیلیشان پس از فارغ التحصیلی باز دارد و بدین ترتیب باعث عدالتی بیشتری شود.
به گفته ی آلن سیلز: «از طبقه ی پایین اقتصادی-اجتماعی بودن می تواند یک مانع باشد. ما متوجه شدیم که داشتن شغلی در حین تحصیل و در محوطه ی دانشگاه، پیک موتوری یا ماشینی غذا بودن و موارد این چنینی، هنگام استخدام نکته ای منفی به نظر می رسند. من فکر می کنم که داشتن اینطور شغل ها در هنگام تحصیل، طبقه ی اجتماعی متقاضی را نشان می دهند. و استخدام نشدن به این دلایل، نشانه وجود مشکل بی عدالتی اجتماعی است که باعث می شود بسیاری از افراد از استخدام در شغلهای اولیه و سطوح پایین کنار گذاشته می شوند.»
پیداکردن راه حل
به گفته ی سیلز، سیستم گزینش برای استخدام عمیقا معیوب است ولی تا زمانیکه و قبل از اینکه این سیستم تغییر کند، باز هم راه حل هایی وجود دارند.
سیلز می گوید: «اگر شما دانشگاه را ترک کردید و بلافاصله شغلی در حوزه ی کاری خود پیدا نکردید، و سپس مشغول کار در رستوران یا کافی شاپ و یا … شدید، هنگام ارسال تقاضای کار، این موارد را در رزومه تان قرار ندهید.» بررسی او نشان می دهد که اشاره به یک کار جزئی قبلی در رزومه و در هنگام درخواست برای یک شغل دیگر، می تواند مضر باشد.
وقتی موضوع «هک کردن الگوریتمِ» یک سیستم ماشینیِ جستجوی شغل مطرح می شود، دتمن می گوید که گاهی اوقات، بهترین راه برای عبورکردن و پذیرفته شدن در گزینش، دور زدن آن سیستم می باشد.
برای خوش بینی در مورد بهبود وضعیت استخدام دلیلی وجود دارد و آن این است که پس از همه گیری، سیستم جاری گزینش کارمند در حال تغییر است
او می گوید: « بهترین راه برای عبور از سیستم گزینش این است که شبکه استخدام ماشینی و خودکار را دور بزنید. افرادی را پیدا کنید که همین الان مشغول آن کار مورد نظر شما هستند و از آنها کمک بگیرید. بیشتر شرکتها با افرادی که توسط کارکنانشان معرفی می شوند، مصاحبه می کنند؛ بخصوص اگر آن افراد کار مشابهی را انجام دهند. از آنها بپرسید که آیا می توانند رزومه شما را در اختیار مدیر منابع انسانی و مسئول استخدام قرار دهند؟ اگر رزومه شما به دست مسئول استخدام برسد، به احتمال زیاد، آنرا بررسی خواهد کرد.
شغل هایی مشابه کارهایی که توسط PowerPoint جایگزین شده اند بر نمی گردند اما شرایط رو به گسترشِ کار از خانه و از راه دور، به معنیِ ایجاد دسترسی بیشتر به دوره های کارآموزی و شبکه های استخدامی است که خارج از کلان شهرها در حال گسترش هستند. همچنین شرایط ناشی از همه گیری، مقررات و دستمزد شغل های اولیه و سطوح پایین را همانند سایر شغل هایی که از آسیب همه گیری در امان مانده اند، تغییر داده و همچنان هم در حال ادامه دادن به این روند است. بنابراین، تغییرات بیشتری هم در راه است.
به گفته اسکات دتمن، در حال حاضر برای جلوگیری از تبدیل بسیاری از کارکنان شایسته به متقاضیان بیکار، نیاز به یک تغییر پارادایم اساسی داریم. این تغییر می تواند به این معنی باشد که بجای روش فعلی که در آن رزومه همه متقاضیان برای یک موقعیت شغلی را با یک معیار مشترک بررسی و رتبه بندی کنیم، بیاییم ببینیم برای انجام یک کار معین، واقعا و در عمل چه مهارت هایی مورد نیاز است و همچنین دامنه تعریف “تجربیات قبلی مرتبط” را وسیع تر کنیم.
.او می گوید: «من مخالف بکارگیری الگوریتم ها نیستم. اما هنگامی که ما از یک طرف شرح وظایف شغلی را نامناسب تدوین می کنیم و از طرف دیگر رزومه هایی داریم که تمام ماجرا را نمی گویند، به نتیجه گیری های ناقص می رسیم.» او اشاره می کند که برای گزینش افراد مناسب بهتر است به جای تمرکز روی تعداد سالهای تجربه ی کار قبلی یا مهارتهای فنی ذکر شده افراد در رزومه شان، باید بر روی دستاوردها، شخصیت و پتانسیل فرد تمرکز کرد
«احیای شغل های اولیه سطوح پایین و استخدام کردن افراد از این راه امکان پذیر است که ملاک را فقط رزومه متقاضیان قرار ندهیم و بجای آن در هنگام استخدام، بررسی را روی این نکته متمرکز کنیم که این فرد واقعا کیست و چه توانایی ها و چه پتانسیل هایی دارد؟»
مطالب مرتبط :
1. چگونه در شغل از راه دوری که جدیدا گرفته ایم، راحت تر و سریع تر جا بیفتیم؟
2. مصاحبه های شغلیِ بی پایان
3. مهارت های نرم برای کنار آمدن با واقعیت های سخت ضروری هستند
پانوشت‌ها:
[1] Entry-level jobs
[2] Alan Seals
[3] Auburn University
این مطلب برداشتی است آزاد از مطلب منتشر شده در تاریخ 20th September 2021 در منبع زیر که توسط گروه مترجمانِ وب سایت آینده تهیه شده و صرفا جهت آشنایی با نظرات مختلف منتشر می گردد؛ بازنشر آن بدون ذکر منبع مجاز نیست و پیگرد حقوقی خواهد داشت.
برای اطلاع از تازه ترین اخبار کانادا به کانال تلگرامیِ آینده بپیوندید: https://t.me/AyandehCanada
**به نقل از: bbc.com
مطلب قبل